Osteopati Nedir ve Hangi Hastalıklarda Uygulanır
Osteopati kez 1874 yılında Amerikalı bir doktor olan Andrew Taylor Still tarafından doğal terapi yöntemi olarak geliştirilmiş, tüm dolaşım sisteminin ve biomekanizmanın, özellikle omurga ve hareket sisteminin doğru düzenlenmesini sağlamak amacı ile uygulanmaya başlanmış bir yöntemdir. Osteopati; eklemler, kaslar ve omurgayı içeren kas ve iskelet sistemindeki rahatsızlıkların teşhis ve tedavisi ile birlikte vücuttaki tüm sistemleri dikkate alarak bütüncül bir tedavi sunar. Amacı, vücuttaki tüm sistemlerin özellikle; sinir, dolaşım ve lenf sisteminin olumlu etkileşmesini sağlayarak otoregülasyonunu açığa çıkarmaktır.
Osteopat, hastayı parietal, cranial ve visseral açılardan muayene eder. Sorunun neden kaynaklandığını bulur, Osteopatik disfonksiyonun tanımını yapar. Sorunların önceliğini tespit ettikten sonra uygulamayı gerçekleştirir. Osteopat, anatomi ve fizyolojiye bağlı kalmak suretiyle tıbbın sağladığı tüm imkanlardan yararlanarak uygulamalarını yapar.
Osteopati uzmanlarına göre kas-iskelet sistemi koordinasyonu sağlanmadığında vücut fonksiyonlarini tam olarak yerine getiremez. Elle uygulanan bu tedavi yöntemi ağrıyı azaltmak, eklem hareketliliğini ve genel esnekliği arttırmak amacıyla yumuşak doku (kas, tendon, kıkırdak, kapsül ve bağ gibi) üzerinde etkili olmaktadır. Yapısal dengenin kurulması vücut fizyolojisine uygun kendi düzenini oluşturmasına olanak sağlamaktadır.
Osteopatik tedavide fonksiyonel anatomi, nöroanatomi ve fizyoloji temel ilkeleri geçerlidir. Osteopatik tedavi yaklaşımı, genellikle entegre yapısal dokulardaki hareket kısıtlılıklarının giderilmesi, dolaşımın düzenlenmesi ve sıvı akışı önündeki engellerin ortadan kaldırılması amaçlanır.
Osteopati felsefesini diğer tıbbi disiplinlerden ayıran ana prensip, entegre bir şekide işleyen tüm vücudun birlikte ve bütünlük içinde çalışmasıdır. Osteopati en az ağrı ile vücuda yardım ederek stresi azaltır ve daha geniş hareket kabiliyetini sağlayarak vücudun kendini iyileştirmesini sağlar.
