Düz tabanlık çocuklarda çok sık karşılaşılan bir ortopedik ayak problemidir. Tıp literatüründe pes planus olarak adlandırılır ve genellikle dikkatli anne babalar bu durumun varlığında doktora görünürler. 

Esasen yenidoğan tüm bebeklerde düz tabanlık durumu mevcuttur, ilerleyen yaşlarda bağ ve kemik yapıları geliştikçe ve güçlendikçe bu durum ortadan kalkar. Düz tabanlığın nedenleri bağların elastikiyeti, nörofizyolojik gelişim problemleri, ayak tabanından cilt altı yağ dokusunun fazla olması gibi durumlar olabilir.

Düz tabanlığın 3 derecesi vardır ve hafif olan formunda insan hayatını pek etkilemediği görülmüştür. Keza Kanada^da yapılan askeri birlikteki araştırmalarda düz tabanlık durumu mevcut olan askerlerin diğerlerine oranla bir işlev kaybının olmadığı anlaşılmıştır.

Düz tabanlığı teşhis etmek için bir çok yöntem mevcuttur bunlardan bazıları, röntgen, fotoğraflarla değerlendirme, klinik gözlem ve ölçümler, ayak taban izi yöntemi ve gelişmiş cihazlarla ayak tabanı basıncını ölçme yöntemleridir.

Yine yapılan araştırmalara göz attığımızda, çocuklarda erken dönemde ayakkabı kullanılmaya başlanması düz tabanlığın meydana gelmesinde hazırlayıcı bir etken olarak karşımıza çıkıyor.

Düz tabanlığın tedavisine değinecek olursak eğer aşil tendonunda bir gerginlik varsa fizik tedavi yöntemleri ve seri alçılama ile bu gerginlik esnetilmeye çalışılır. aşil tendon germe egzersizleri aileye de öğretilmelidir. Ayağın şeklini düzeltmek için ortopedik botlar, medial arkı destekleyen tabanlıklar kullanılabilir. Erken çocukluk döneminde cerrahi seçenekler pek tercih edilmese de 8-12 yaş arasında olan çocuklarda ciddi derecede düz tabanlığı varsa cerrahi düşünülmektedir.

düz tabanlık pes planus düz tabanlık ayakkabı düz taban fizik tedavi